Ga naar inhoud

vervoer via de wmo


puck42

Recommended Posts

Is er iemand die via de wmo zijn vervoer heeft aangevraagd en toegewezen heeft gekregen?

Ik heb reeds diverse pogingen ondernomen (mijn aanvraag beperkt zich niet alleen tot de sarco maar heeft een brede medische grondslag) maar het wordt telkens afgewezen. Geen enkele arts noch fysiotherapeut begrijpt dit, terwijl ze allemaal meewerken.

Ik heb al info meegestuurd over de sarco, over dvn, over de overige zaken.....

Wie heeft tips voor me?

 

Groetjes Petra

Link to comment
Share on other sites

Hier ben ik ook heel erg benieuwd naar! Ik heb nog niet eens een poging ondernomen, want in mijn woonplaats zijn ze erg star en beperkt in toewijzen. Ze zeggen dan doodleuk: uw man kan u wel rijden. Nu heb ik inderdaad een man, maar die werkt wel gewoon fulltime, en kan echt niet op ieder moment van de dag mij even ergens heenrijden. Ik ben op dit moment mijn vrijheid voor mijn gevoel echt totaal kwijt...

Link to comment
Share on other sites

Ik trek het reizen gewoon niet meer, moet eerst fietsen tot aan bus of trein, de drukte in bus/trein kan ik niet goed tegen, en dan nog eens lopen naar zh/fysio etc. En dat minstens 4x p/w. Dan heb ik echt geen energie meer om thuis nog iets te doen. Wij hebben geen auto, ik heb niet eens een rijbewijs... Mijn partner heeft wel de regiotaxi toegewezen, maarja bij hem staat er copd bij.....

Link to comment
Share on other sites

Ik kan op het moment helemaal niet lopen, vanwege peesontstekingen onder de voeten en dunne vezelneuropathiepijn daar. In huis gebruik ik een rolstoel, maar met mate, want ik heb in mijn schouders ook ontstekingen: ontstoken spieren en ontstekingen in de lymfeklieren. Naar buiten gaan met die rolstoel zit er dan ook niet in, dat is veel te zwaar voor de schouders.

Verder kan ik met die voeten niet autorijden op het moment. Dat is heel zuur, want ik heb wel een rijbewijs, en wij hebben een auto, maar ik kan daar niets mee. Net zo'n soort tantaluskwelling is dat, ik heb het wel maar kan er niets mee ;)

En ja, dan nog de totaal ontbrekende energie...

Maar ik heb dus nog geen poging ondernomen om ook maar iets aan te vragen, omdat ik wist dat andere mensen daar zo'n slechte ervaring mee hadden hier.

 

Heb jij wel een motivatie gekregen voor het afwijzen van je aanvraag? Het lijkt me namelijk, dat je pas gerichte actie kunt ondernemen, als je weet waaròm je aanvraag afgewezen is??

Link to comment
Share on other sites

Hoi Puck, ik heb meteen taxivervoer gekregen omdat ik een scootmobiel heb. Ook heb ik een parkeerkaart voor invalide. Als ik geen scoot had gehad, had de gemeente hier ook wel eens heel moeilijk kunnen gaan doen.Doen ze bij alles wat iemand aanvraagt. Je bent dus echt afhankelijk van je gemeente. Maar nergens is het makkelijk om het taxivervoer nog te krijgen. Succes ermee.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

@Hermione: ik zou geen enkele beperking hebben van hun hele lijst wat betreft lopen, fietsen, huishouden doen, etc en dus heel goed in staat zijn om zelfstandig te reizen met openbaar vervoer. Ontbrekende energie en dvn speelt blijkbaar geen rol....

Ben inmiddels in "gevecht" met de gemeente hier, heb een duidelijk bezwaar aangetekend tegen hun beslissing. Nu maar weer afwachten...

 

@Bernadette: het is goed dat ze streng zijn... maar ze moeten wel menselijk blijven en niet alleen naar de klinische gegevens van de artsen kijken. daarin staat dat ik sarco en dvn heb maar niet hoe ik wel/niet functioneer... Mijn eega heeft het ook "voor de grap" aangevraagd omdat ik het niet kreeg enja bingo, hij krijgt het met zijn copd wel zonder fatsoenlijke keuring. Hij gebruikt het ook veel en ik gun het iedereen... ik ken ook mensen die dit absoluut niet nodig hebben maar wel krijgen en het in hun kastje leggen "voor als de auto stuk gaat"... en dat vind ik dan zooo oneerlijk.

Bewerkt door puck42
Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Puck, heb je intussen al meer nieuws rondom dit onderwerp, n.a.v. je bezwaar?

 

Zelf heb ik wel nieuws. De pezen onder de voeten werden wat rustiger. Nou blijven wel DVN klachten over, waardoor het lopen moeizaam blijft. Maar ik kan weer kleine stukjes autorijden, en op pantoffels of ruime lage schoenen kleine stukjes lopen. Ik heb de drempel genomen, en een gehandicaptenparkeerkaart aangevraagd. Vanmorgen had ik het gesprek bij de MO-zaak hier in de buurt. Een vriendin was mee, zij reed mij en was ook bij gesprek. Degene waar ik het gesprek mee had, had verstand van sarcoïdose èn van neuropathie, was duidelijk mijn geluk was!! Zij kon aan mijn handen al zien, hoe erg het was (opgezwollen). Ook kon zij aan mijn lopen zien hoe slecht dat ging. Ik gaf nog aan, dat de DVN niet bevestigd was met onderzoek, en dat de longarts er voor gekozen had om dit eerst nog niet te doen, in de hoop dat die klachten wat af zouden nemen m.b.v. de medicatie die mijn ontstekingen moeten gaan afremmen.

Maar dat ik intussen al zó lang zó weinig kan, en dat ik graag wat meer vrijheid wil, en wat meer wil kunnen doen, ook ter ontlasting van mijn man en het gezin.

 

Uiteindelijk was het een vrij kort gesprek, en toen had ik al de toezegging in handen! Nu een pasfoto laten maken van mijn plofkop, en een afspraak maken bij het stadskantoor om de kaart op te kunnen halen. Ik weet nog steeds niet wat me overkomen is, en ik ben hier echt blij mee!

 

groetjes,

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Mijn bezwaar is wederom afgewezen, bij de gemeente blijven ze vasthouden aan het rapport dat de GGD-arts heeft gemaakt en waarin ik dus geen enkele beperking zou hebben. Ik had gehoopt uit de hoorzitting een herkeuring te slepen maar helaas.

rest mij nogmaals een bezwaar naar de rechtbank te sturen, moet je een advocaat hebben en die kan ik niet betalen. Bovendien geeft het juridisch steunpunt mij eigenlijk geen kans meer, aangezien hetzelfde verzoek nu al een keer of 4 is afgewezen. Dus ik laat het hierbij.

Zodra mijn medische situatie veranderd kan ik opnieuw een verzoek indienen. Ben er zelfs over aan het denken om hulp in huis aan te vragen, on zo dan te laten zien dat het niet gaat.

Link to comment
Share on other sites

Fijn voor je dat je iets bereikt hebt en je kaart wel krijgt! Ik heb daar nix aan want we hebben geen auto :-p

Link to comment
Share on other sites

Hoi Puck,

Ja, ik weet dat niet iedereen wat aan zo'n kaart heeft. Maar juist om hier te laten horen, dat het gelukkig soms ook anders kan bij instanties dingen aanvragen, heb ik mijn ervaring er wel bij gezet.

 

En jammer, dat het weer mis is met je aanvraag. Ik kan me voorstellen dat je nu denkt, laat maar even met een dure vervolgstap.

Ik ben trouwens benieuwd, of je wel een huishoudelijke hulp kunt aanvragen. In onze woonplaats gaat dat via dezelfde instantie. Ik hoop het wel voor je, dat dat lukt, en ook dat zo iemand dan kan zien hoe het gaat.

 

Blijft wel lastig hoor. Wij hebben een aantal jaar een (particuliere, want via de gemeente was dat voor ons veel te duur) hulp gehad, maar die deed steeds minder, en vond mij volgens mij aan de buitenkant ook niet zo ziek. Ik heb haar wel eens gevraagd hoe zij tegen mijn ziek-zijn aankeek, en toen bleef ze daar wat vaag over. Ze komt niet meer, en ik doe het liever zelf. Helaas kan ik maar korte tijd op de voeten staan, en heb daarom alle taken in huis opgebroken in korte stukjes. Op een afstreeplijst gezet, en zo kom ik een eind. Alleen stofzuigen gaat echt niet, dan worden de ontstekingen in de schouders erger. En dat moet ook niet.

Maar wat ik wilde zeggen, zo'n hulp kan niet altijd goed inschatten hoe het met jou gaat. Vermoeidheid kun je helaas aan de buitenkant niet zien. Sommige mensen zijn heel snel met hun oordeel klaar, die vinden je maar "lui op de bank zitten". Terwijl jij intussen misschien wel doet wat je kunt, en soms zelfs over je grenzen gaat. Maar dat wil niet iedereen doorhebben...

Ik hoop dat het lukt met de hulp, en dat je een goede treft die ziet dat het jou echt niet lukt.

 

groetjes

Link to comment
Share on other sites

Hoi Hermione, je hebt gewoon een slechte hulp gehad. Jij was degene die haar betaalde en zij had er niets mee te maken waarom jij het niet zelf deed. Ik heb al jaren een particuliere hulp. Nog nooit heeft er mij eentje op aan gesproken dat ik meer kon en dat ze aan de buitenkant niets aan mij zagen. Je hebt gewoon pech gehad. Er lopen nog steeds genoeg goede hulpen rond. Groetjes, Bernadette

Link to comment
Share on other sites

Hermione, wat jammer dat je pech had met de hulp. Ik heb zelf als hhhulp in de thuiszorg gewerkt, weet wel hoe het reilt en zeilt.

Voor nu laten we het lopen, de eigen bijdrage is wel veel vind ik. Ik doe idd ook alles met beetjes, elke dag wat. En wat niet gaat blijft maar liggen tot de volgende dag ;-)

Link to comment
Share on other sites

Maak een account aan of login om te reageren

Je moet forum lid zijn om te kunnen reageren

Maak een account aan

Maak een account aan voor het forum. Het is niet moeilijk!

Registreer een nieuw account

Log in

Als u al een account heeft? log hier in

Log nu in
×
×
  • Maak Nieuw...

Belangrijke Informatie

Wij willen cookies op uw apparaat plaatsen, welke ervoor zorgen dat dit forum beter functioneert. U kunt uw cookie instellingen aanpassen, anders gaan wij ervan uit dat u ermee instemt om door te gaan.