Simone Schreef April10 , 2014 Share Schreef April10 , 2014 Beste forumleden Ik ben aan het herstellen van een galblaasoperatie die nogal wat complicaties heeft veroorzaakt (of de sarcoidose, het is maar hoe je het bekijk ;-) ). Na de operatie heb ik in nogal kritieke toestand een paar weken in het ziekenhuis gelegen. Door die complicaties ben ik op een punt beland dat ik keuzes moet gaan maken. Ik ben nogal actief als secretaris voor een stichting voor Jeugd en Jongeren en sinds kort ook ouderen en mensen met een beperking. Daarnaast werk ik 27 uur waarvan ik 2 dagen om 04.00 in de nacht begin. Ik weet dat ik ander werk moet zoeken, maar op dit moment is de situatie in Nederland niet zo dat dat 123 geregeld is. Daarnaast heb ik afgelopen jaren regelmatig een longontsteking gehad en ben ik weer een paar weken uit de running geweest. Daar zit een nieuwe werkgever niet op te wachten natuurlijk. Nu heb ik een vast contract en mijn werkgever is tot dusverre loyaal dat hij mij na 2,5 ziekte en mijn onduidelijke toekomst niet heeft ontslagen. Daar ben ik natuurlijk enorm dankbaar voor. Echter mijn toestand in het ziekenhuis heeft me aan het denken gezet. Het spreekt voor zich dat betaald werk voor vrijwilligerswerk gaat en het verleden heeft bewezen dat ik niet de persoon ben om op halve kracht iets te doen.. Eigenlijk is mijn eigen conclusie : stoppen. Dat breekt mijn hart want het vrijwilligers werk is mijn kindje. Wat we hebben gerealiseerd is een afspiegeling van mezelf. zo ook mijn betaalde baan. maar zoals ik zei: ik moet keuzes maken. Heeft iemand een advies hoe ik die keuze kan maken, zonder mezelf voorbij te lopen. Daarnaast zal ik in gesprek moeten gaan met mijn werkgever over die nachtdienst. Hoe pak ik dat aan? Groetjes Simone Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sapphirelinda Schreef April10 , 2014 Share Schreef April10 , 2014 Ik lees met belangstelling mee, maar heb helaas geen idee hoe je dit aan zou moeten pakken. Het ligt eveneens niet in mijn aard om iets op halve kracht te doen. Link to comment Share on other sites More sharing options...
annabelle Schreef April11 , 2014 Share Schreef April11 , 2014 Ik denk dat je zelf onbewust heel goed weet welke keuze je moet maken. Je lichaam geeft aan dat het genoeg is geweest alleen wil je er zelf niet aan. Dat gesprek over die nachtdienst lijkt me erg moeilijk want daar is zomaar geen vervanging voor niet iedereen wil nachtdiensten draaien. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Administrators Joachim Schreef April14 , 2014 Administrators Share Schreef April14 , 2014 Simone, ik denk dat Annabelle het juiste heeft verwoord. Je weet zelf ook wat de beste keus is voor JEZELF op dit moment. Wat wellicht helpt is dat velen van ons in hetzelfde schuitje als jij hebben gezeten mbt bijvoorbeeld vrijwilligerswerk. Als dat je kindje is, is het altijd moeilijk om te stoppen met wat je op DIT moment voor de organisatie doet. Vraag jezelf eens af of het werk doorgaat als jij er minder bent? Ik garandeer je dat dat zo is of dat er een oplossing wordt gevonden door anderen. Waarom doe je niet een stapje terug en ga je de mensen van advies voorzien? Jouw ervaring en kennis zullen ze niet laten gaan en dan blijf je toch betrokken, zonder dat je intensief aanwezig moet zijn. Dat is in het begin wennen maar verlicht wel een hele hoop. Heeft even tijd nodig om te 'ontwennen' maar dat gaat vanzelf uiteindelijk. Groet, Joachim Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Maak een account aan of login om te reageren
Je moet forum lid zijn om te kunnen reageren
Maak een account aan
Maak een account aan voor het forum. Het is niet moeilijk!
Registreer een nieuw accountLog in
Als u al een account heeft? log hier in
Log nu in