Elektronische neus en sarcoïdose

[Arie]

Hierbij een tekst deel uit het onderzoeksartikel over de "E nose" m.b.t. sarcoïdose

 

Bron:

 

SOURCE (OR PART OF THE FOLLOWING SOURCE):

Type Dissertation

Title An electronic nose in respiratory disease

Author S. Dragonieri

Faculty Faculty of Medicine

Year 2012

Pages 146

 

 

ACHTERGROND

Elektronische neuzen (e-noses) maken gebruik van matrices van chemische geursensoren die reageren op de specifieke stereo-chemische karakteristieken van geurmoleculen, met name vluchtige organische stoffen (Vluchtige Organische Componenten, VOC's) die bij onze stofwisseling binnen en buiten de longen geproduceerd worden.

In tegenstelling tot GC-MSkunnen e-noses verschillende VOC's onderscheiden door middel van patroonherkenning.

Enose technologie is succesvol gebruikt in commerciële toepassingen zoals bij de detectie van VOC's in de omgeving en de voedingsindustrie.

 

Menselijke uitademingslucht bevat een mix van duizenden VOC's, die aanleiding geven tot de hypothese dat e-nose technologie gebruikt kan worden voor medische toepassingen.

We hebben deze hypothese getest door te onderzoeken of een elektronische neus gebruikt kan worden bij de diagnose van drie soortenlongaandoeningen:

a) een ontstekingsziekte van de luchtwegen zoals astma,

 

b) tumoren in de borst zoals longkanker en kwaadaardig pleuraal mesothelioom,

c) een ziekte van het longweefsel, een interstitiële longziekte: sarcoïdose

We hebben een specialistische techniek om individuele moleculen in de adem te kunnen meten aan de e-nose toegevoegd bij patiënten met astma en mesothelioom, met als doel om de belangrijkste VOC's te ontdekken die patiënten en controlepersonen van elkaar onderscheiden.

Het gaat hier om gas-chromatografie met massa-spectrometrie (GC-MS).

 

ELEKTRONISCHE NEUS EN SARCOÏDOSE

In hoofdstuk 6 breiden we onze aandacht uit van luchtwegziekten naar een systemische granulomateuze ziekte die vaak de longen treft: sarcoïdose.

 

Deze ziekte treft vooral het longweefsel.

 

Kan een elektronische neus ook sarcoïdose ruiken?

 

We hebben metingen uitgevoerd in nauwkeurig geselecteerde onbehandelde en behandelde patiënten met sarcoïdose, en met gezonde controlepersonen.

 

We behaalden een accuratesse van 83,3% in het onderscheid van 'breathprints' van patiënten met onbehandelde sarcoïdose en gezonde controlepersonen.

Herhaalde metingen bevestigden deze resultaten.

De elektronische neus was minder succesvol in het onderscheiden van onbehandelde en behandelde sarcoïdose (accuratesse 74,2%), en de behandelde sarcoïdose groep was niet te onderscheiden van de controlepersonen (accuratesse 66,7%).

Een robuuste en grotere trainingsset van "pure", dat wil zeggen onbehandelde patiënten met sarcoïdose zou deze beperking moeten kunnen overwinnen om een gouden standaard sarcoïdose 'breathprint' te verkrijgen.

CONCLUSIES

Dit proefschrift beschrijft 5 studies gericht op het testen van de capaciteit van elektronische neuzen om patiënten met ademhalingsziekten te onderscheiden van controlepersonen.

Deze studies vertegenwoordigen een eerste stap in de validatie van elektronische neuzen in de longgeneeskunde, zoals bij luchtwegaandoeningen, longkanker en interstitiële longaandoeningen.

 

1) Een elektronische neus kan de uitademingslucht van astmatische patiënten onderscheiden van controlepersonen maar is minder accuraat in het onderscheiden van de mate van ernst van astma (hoofdstuk 2).

 

2) Patronen van moleculen in de uitademingslucht onderscheiden patiënten met longkanker van patiënten met COPD (chronisch obstructieve longziekte) en ook van gezonde controlepersonen (hoofdstuk 3).

 

3) Moleculaire patroonherkenning van uitademingslucht kan patiënten correct onderscheiden met MPM (Malignant Pleural Mesothelioma) van personen die op gelijksoortige manier in aanraking zijn geweest met asbest maar geen MPM ontwikkeld hebben, en kan ook correct onderscheiden van gezonde controlepersonen (hoofdstuk 4). Cyclopentaan en Cyclohexaan zijn de dominante variabelen die het onderscheid tussen de drie groepen mogelijk maken (hoofdstuk 5).

 

4) Een elektronische neus kan onbehandelde patiënten met actieve sarcoïdose onderscheiden van gezonde controlepersonen (hoofdstuk 6).

 

Dit proefschrift heeft een bijdrage geleverd aan het verkennen van de toepassing van elektronische neuzen voor de diagnostiek van diverse chronische luchtwegaandoeningen.

De gegevens van deze studies geven aan dat verdere externe validatie gerechtvaardigd is d.m.v. studies met nieuwe patiënten en controlepersonen in andere ziekenhuizen.

Daarbij is het aanbevolen om de nieuwste sensor-technologie te gebruiken en de STARD richtlijnen te volgen voor de validatie van de diagnostische accuratesse.

Ook het testen van elektronische neuzen bij de nadere classificering (subfenotypering) en de longitudinale monitoring van (comorbide) patiënten wordt sterk aanbevolen.

[Joachim]

Bedankt arie voor het plaatsen. Echt ongelooflijke om te lezen hoe ver de techniek gaat. Het gaat zo ontzettend hard en daar mogen wij allemaal erg dankbaar voor zijn.

 

Hopelijk gaat dit op niet al te lange termijn geimplementeerd worden.

[gootje22]

fijn zeg.. scheelt hoop ergernis en tijd om te ontdekken wat voor ziekte je hebt...en het onderzoek is ook nog eens snel gegaan.. ik wist dat ze er mee bezig waren maar nu al de uitslagen heel mooii....